USA Zuid-West 2015: Dag 22 St. George

We hebben vannacht overnacht in het Red Lion hotel in St. George. Best een aardig luxe hotel. Los betaal je voor een kamer zomaar 105 dollar per persoon per nacht. Er zat ook een heerlijk zwembad bij, maar omdat we hier maar 1 nachtje zaten helaas niet aan het zwembad toegekomen. Vandaag was de reis van St. George naar Las Vegas, een uur of twee rijden, mits je de directe route neemt. Maar als vakantieganger kan je de toeristische route door het Lake Mead Recreation Area natuurlijk niet overslaan. En daarnaast wilden we ook heel graag het Valley of Fire State Park zien. Tel er dus maar twee uur rijden bij op.

Als je vanaf St. George de Interstate 15 neemt dan moet je op een gegeven moment links afslaan om highway 169 te nemen. Je rijdt dan vanzelf langs het Valley of Fire State Park. Eenmaal aangekomen bij dit park zagen we een selfpay systeem staan. Je moet dan 10 dollar in een envelop doen en die in een brievenbus gooien en je scheurt dan een reep van die envelop af waar een nummer op staat (die overeen komt met wat er op de envelop staat) die je dan in je auto onder je voorruit legt. Zo zou dan te controleren zijn dat je betaald hebt voor dit park. Braaf zoals wij zijn hebben we dit dan ook gedaan, maar je kunt dus ook zonder probleem het park in zonder te betalen, niemand die er naar om kijkt. Voor een State Park is Valley of Fire nog best wel groot. Het bestaat weer uit prachtige roodachtige rotsformaties, weer net even anders dan de parken die we gezien hebben. En dan de White Domes Road. Heel erg mooi, en ook hier lijkt het wanneer je de auto's even wegdenkt dat je je weer op een andere planeet bevindt. Aan het einde van de White Domes Road heb je een relatief korte trail van een mijl. Om toch nog iets meer van het park te zien hebben we deze wandeling maar gedaan, maar wel in 40 graden en de bloedhete zon, want we waren de woestijn weer ingereden vanaf Zion National Park. Dus dat was wel even zweten. Aan het einde van de trail waren we nog een klein stukje verkeerd gelopen, maar we kwamen er gauw genoeg achter hoe we wel moesten lopen, want met deze temperaturen wil je niet verdwalen!

Na al het pracht en praal van dit staatspark (wat zeker niet onder doet voor de nationale parken) zijn we naar de Hoover Dam gereden. Dit is zo ongeveer de bekendste dam ter wereld en dat is ter plekke te merken ook. Enorm veel parkeerplaatsen en véél volk. Dan zou ik toch echt de Glen Canyon dam aanraden, veel rustiger en net zo mooi! De aanleg van zo'n dam gaat overigens ook niet altijd van een leien dakje, ten tijde van de bouw zijn er zo'n 100 bouwvakkers omgekomen. Daar staan ook een aantal memorial plaatsen voor. Na een paar foto's te hebben genomen zijn we nog een stuk naar boven gereden, waar je verder naar boven kan lopen om op de brug te komen vanwaar je een breed overzicht hebt op de dam. Aangezien we reeds verwend waren met de Glen Canyon Dam hielden we het vrij snel voor gezien en was het tijd om naar de ultieme gokstad der aarde te gaan: Vegas!!!

We logeren drie nachten in het Circus Circus hotel aan (het einde, of begin zo je wil) van de Strip. Niet het meest luxueuze hotel aan de Strip, en volgens velen zelfs vergane glorie, maar wij vinden het een prima hotel. Vergeet trouwens niet dat je bij het inchecken nog resort fee moet betalen á 16 euro per nacht per kamer. Dat waren we dus weer even vergeten en dan voelt het toch weer als onverwachte kostenpost. Bij binnenkomst merk je meteen hoe het er in Vegas aan toe gaat: groot, groter, grootst. Er zijn zo'n 20 incheckbalies en er staat een hele wachtlijn opgesteld voor als het echt druk is. Wij hoefden gelukkig maar een kwartiertje te wachten. We hebben overigens nog nooit zo lang over een incheck gedaan, wat gaat dat hier traag! Allemaal gegevens invullen, resort fee betalen, 10 minuten uitleg waar je je kamer kunt vinden, in welke toren, verdieping en gang, waar het zwembad is, enz. We hadden voor het inchecken geparkeerd op de eerste de beste plek die we in de parkeergarage tegenkwamen, maar na het inchecken konden we weer terug met de koffers naar de auto, want we moesten bij de naastgelegen toren zijn. 16e verdieping stond er op ons kaartje, leuk! Dat betekent dus in ieder geval íets van een uitzicht. We slapen net in het midden van het gebouw zodat we wel op de West Tower kijken (wij slapen in de Skyrise Tower), maar daar langs hebben we alsnog een mooi uitzicht op Las Vegas en zijn lichtjes. Vooral het Encore kunnen we goed zien.

Geen overbodige luxe in onze kamer, maar een heerlijk bed en een prima douche (ook al is die wat smal). Ook staat er een bakbeest van een tv, maar we zijn uiteindelijk toch niet naar Las Vegas gekomen om tv te kijken. Na het bezichtigen van onze kamer en een hele korte chillsessie konden we niet langer wachten, we wilden Las Vegas verkennen! En onze eerste bestemming was Fremont Street, het 'oude' district van Las Vegas. Hier is de Fremont Street Experience te vinden, een 460 meter lang scherm boven je hoofd, het grootste scherm ter wereld. Ieder uur is er een gratis show van zo'n 8 minuten van een artiest op het scherm te zien. Erg bijzonder om te zien, en overdonderend als dit je eerste kennismaking is met Vegas. Overal grote verlichte neon borden, je weet absoluut niet wat je mee maakt. Een moment om nooit meer te vergeten. Daarnaast hebben ze in deze 'hal' een nieuwe attractie, een zipline een paar meter boven de grond. Je kunt hier voor 20 dollar (de korte) of 40 dollar (de grote) als een vogel over het publiek razen, zeer spectaculair. Maar het geld groeit jammer genoeg nog steeds niet op onze rug, dus dit hebben we aan ons voorbij laten gaan.

We hadden al langer het plan om bij de Heart Attack Grill te gaan eten wanneer we hier zouden zijn, maar uitgerekend op het moment dat we naar binnen stapten (nadat we een half uur naar een ATM aan het zoeken waren geweest en die uiteindelijk ook gewoon ín de Heart Attack Grill te vinden was) lag het ordersysteem plat en mochten we dus niet plaatsnemen! Nadat de filialen in Chandler en Dallas gesloten werden, werd er in Las Vegas daaropvolgend een geopend. Omdat in Vegas alles kan en mag! Het enige nog bestaande filiaal. Het restaurant heeft een ziekenhuisthema, je krijgt een ziekenhuishemd aan als je binnenkomt, en de serveersters zijn gekleed als verpleegsters. De grootste burger bevat 10.000 calorieën, bizar! Er zijn uiteraard ook kleinere burgers te vinden, maar wanneer je je burger niet op krijgt wordt je geslagen op je kont. Dit wordt dan vervolgens gefilmd (je hoofd wordt gefilmd) en op twitter gezet, haha. Maar goed, geen Heart Attack Grill voor ons dus, maar wel grappig om even gezien te hebben.

Het was inmiddels wat aan de late kant, maar we konden het natuurlijk niet laten om nog even een gokje te wagen in het Golden Nugget Casino. Over winsten en verliezen doe ik verder geen uitlatingen ;). Wat een keuze uit gokkasten en speeltafels, niet normaal. Gokkasten in allerlei thema's, monopoly, Gremlins, Sons of Anarchy en Walking Dead zijn nog maar een kleine selectie.

Moe, maar voldaan zijn we ergens tegen 1 uur 's nachts teruggelopen naar onze auto, die we in de parkeergarage van het Golden Nugget hadden geparkeerd. 10 dollar betaald (Fremont Street is niet gratis parkeren, in tegenstelling tot op de Strip), en met nog steeds een goede 32 graden midden in de nacht zijn we naar ons hotel gereden om lekker te gaan slapen, daar waren we aan toe!

Weer: 40 graden en zonnig

Afstand gereden: 217 mile (349 km)