USA Zuid-West 2015: Dag 2 San Francisco

Een jetlag? Neehoor, daar zullen we vast geen last van hebben. Rond een uur of 22 u 's avonds waren we in slaap gevallen met het idee rond een een uurtje of 7 wakker te worden. Het was uiteindelijk 03.30 uur toen we wakker werden. Ons lichaam was het er niet mee eens dat het half vier 's nachts was, maar had het idee dat het een uur of 12/13 in de middag was. We hebben daarna nog hard ons best gedaan en enkele uurtjes eraan vastgeplakt. Maar om 07.00 uur was het dan alsnog tijd om op te staan. Om 09.10 vertrok namelijk onze ferry naar Alcatraz Island. Ben je te laat, dan kun je helaas niet mee. Ook niet op een latere boot.

Op Alcatraz Island hebben we een audio tour door de gevangenis gemaakt die zeer indrukwekkend en interessant was. Zo kwam je in de celblokken, maar mocht je ook een kijkje nemen in de directeurskamer, de luchtplaats, de eetzaal en de controlekamer. Leuke feitjes vond ik dat ten tijde van het bestaan van Alcatraz er 75 kinderen/tieners (kinderen van medewerkers/soldaten) op het eiland woonden en leefden. Om naar school te gaan werden ze elke dag met een bootje gebracht. Het blijkt ook dat de gevangenen best lekkere en gezonde maaltijden voorgeschoteld kregen, en die moest en ook nog eens netjes opgediend worden. Dit was voornamelijk in de begintijd zo, daarna werden de gevangenen al minder blij van het eten.

Na de terugtocht was het tijd om de fietsen op te halen om over o.a. de Golden Gate Bridge te fietsen. Net over de brug konden we een lang stijl stuk omhoog nemen om naar uitzichtpunt Battery Spencer te gaan. Erg toepasselijke naam ook, want na het bereiken van dit punt was ons batterijtje leeg. Wat een stijle stukken zo nu en dan in San Francisco! Daarna zijn we doorgefietst naar Sausolito, wat een schattig Bay Area dorpje is. Het deed ons erg denken aan de Amalfikust die we in 2013 in Italië gezien hebben. Vervolgens hoefden we niet terug te fietsen, maar konden we de ferry terug nemen naar Pier 39. We hadden immers 'gratis' kaartjes van Blazing Saddles gekregen.

Terug op Pier 39 zijn we nog een heel eind over de boulevard naar het AT&T park gefietst en weer terug. Ik had voor de vakantie een leuk klein Italiaans restaurantje gezien dat nog een stukje uit de buurt lag. Toch besloten om dit stuk nog met de fiets te doen voordat we deze zouden inleveren. Na de nodige heuvels hadden we het restaurant bereikt, maar hé! Het is vandaag Labor Day, dus hij was dicht! Zonde van de onnodige inspanning. Schuin tegenover zat Amici's East Coast Pizzeria waar we toen maar een hapje zijn gaan eten, aangezien we inmiddels door de inspanning en de warmte uitgedroogd en uitgehongerd waren. Allebei namen we een pizza en gezien alle verhalen van de grote Amerikaanse porties (maar eigenlijk meer vanwege de vrij hoge bedragen voor een grotere pizza) besloten we de kleinste 7 inch pizza te nemen. En die was inderdaad ook vrij klein, maar hij was lekker en het vulde wat en daar ging het om!

Toen was het echt tijd om de fietsen weer in te gaan leveren. En uiteraard bleek bij het terugbrengen van de fietsen dat wij natuurlijk de ferry tickets waar ik het eerder over had helemaal niet gratis habben gekregen. Door alle chaos die er in de zaak heerste toen we de fietsen ophaalden werden die tickets zo snel in onze handen geduwd dat we er niet eens over na hebben kunnen denken of hebben kunnen checken. De lange route naar Sausolito was namelijk oorspronkelijk niet eens ons plan. Dat hebben ze sneaky gedaan zeg, maar goed, het was leuk en maar niet meer over nadenken. Het fietsen over de Golden Gate Bridge is trouwens echt een fantastische ervaring. De fietsen hadden zeer strakke remmen en voelden heel stevig aan. Dit is echt een aanrader mocht je eens in San Francisco komen!

Als laatst zijn we nog even door de wijken Chinatown en North Beach gelopen. Chinatown spreekt voor zich, maar North Beach zal niet iedereen wat zeggen. Dit is een wijk waar voornamelijk Italiaanse restaurantjes zitten. Een erg gezellige buurt. Misschien hadden we hier wellicht beter kunnen gaan eten. Ten slotte hebben we weer de Cable Car en de bus terug genomen richting het hotel. Vlakbij het hotel moest natuurlijk wel de Carl's Jr. nog even uitgeprobeerd worden. Aangezien we de gehele dag niet veel hadden gegeten ging er bij Walter nog wel een klein chicken BBQ hamburgertje in en ben ik voor de milkshake Oreo gegaan, die was heerlijk!

Rest mij alleen nog te zeggen dat Amerika wat aan zijn daklozen moet gaan doen! Ons hotel zit net op de rand met een wat minder fijne buurt en om de paar meter zit wel een dakloze. Maar wat een stelletje wacko's zijn dat allemaal zeg! Een succesvolle real-life soap gegarandeerd wanneer je deze mensen zou filmen! Zo liepen we langs een vrouw die een beetje over straat aan het rollen was en zicht aan het 'opmaken' was in een kapotte spiegel met een speen in haar mond. En toen we wat water gingen kopen in een supermarkt zagen we letterlijk een dakloze vrouw de deur uitgetrapt worden, waardoor zij op de grond viel tegen een grote vierkante paal, en waarbij haar rok ook nog in haar val naar boven waaide waardoor je als bijstander kon aanschouwen dat de betreffende dame geen ondergoed droeg. Fijn. Tot morgen!

Weer: 30 graden en zonnig.
Afstand gefietst: om en nabij de 20 miles (+- 32 km).