USA Zuid-West 2015: Dag 25 Las Vegas

Pfoeh, vanmorgen ging het nog niet echt beter met mijn rug! Gelukkig hadden we diclofenac bij ons, dus die ben ik sinds gisteravond gaan innemen. Hopelijk zou het helpen! Maar in ieder geval dus geen grote wandelingen vandaag. Dat is bij voorbaat trouwens al niet verstandig in Death Valley, want daar zouden we vandaag heen gaan!

Wederom was het gisteravond aan de late kant en we hebben daarom redelijk lang uitgeslapen. Voor het eerst zaten we echt tegen de uitcheck-tijd van 11 uur aan. Maar geen haast, want het was geen hele lange rit vandaag en de bezienswaardigheden zonder lange wandelingen zouden ook niet heel lang gaan duren. Voor een laatste keer mochten we Las Vegas nog even in, namelijk om bij de Forum Shops alsnog de nieuwe iPhone voor Walter's broertje te gaan halen. Het kopen van dit apparaat ging denk ik net zo makkelijk als een broodje bij de bakker. Maar goed, we hadden hem! De nieuwste iPhone in onze handen! Maar helaas niet voor onszelf bestemd ;).

Toen was het tijd om Las Vegas te verlaten, we zouden hier nog wel langer willen blijven, maar aan de andere kant kán je dat ook erg veel geld kosten ;). Toen we bijna de stad uit waren riep Walter ineens: "Oooooooooowh shit"! Ik zeg: "Wat"??? Een zwembroek plus boxershort aan de binnenkant van de badkamerdeur van onze hotelkamer laten hangen! Okee, wat nu? Even denken, teruggaan? Een nieuwe kopen? Niks doen en verder rijden? Op zich was het niet de allernieuwste zwembroek meer en hadden we hem best achter kunnen laten. Maar dan zouden we op zoek moeten gaan naar een winkel en voordat je dan een zwembroek naar je zin hebt uitgezocht ben je weer 1-2 uur verder. Niet echt een optie dus. Het was ruim tien minuten om terug te rijden naar het hotel en we hadden geen erge haast vandaag dus dat hebben we uiteindelijk maar gedaan. We zouden bij ieder hotel de komende dagen nog een zwembad hebben dus het zou zonde zijn om het te laten liggen. En toen... Naar de ontvangstbalie helemaal beneden en dan heel de situatie uit gaan leggen? Te ingewikkeld. We hadden denk ik het meeste kans om direct naar onze verdieping te gaan en kijken of er nog schoonmaaksters aan het werk waren. Dit was inderdaad het geval. Ik zat in de auto te wachten toen Walter terug kwam met zijn boxer en zwembroek. In eerste instantie snapte de schoonmaakster niet helemaal wat hij bedoelde (veel spreken hier voornamelijk Spaans), maar uiteindelijk kreeg hij toegang om de kamer in te gaan en de zwembroek te pakken. De schoonmaakster was dolblij met haar 5 dollar fooi. Goedkoper dan een nieuwe zwembroek ;).

Uiteindelijk zijn we dan alsnog (wat later dan gepland) Las Vegas uitgegaan, op weg naar Death Valley. In Las Vegas was het al heet, maar op sommige plaatsen in Death Valley (microklimaat) is het nog heter! Gelukkig zijn we niet in het echte hoogseizoen en zullen we de 50 graden niet aantikken. Onze eerste stop in Death Valley was Dante's View. Je rijdt dan eerst zo'n 1900 meter omhoog de bergen in. Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de vallei. Op deze hoogte is het alsnog een warme 30 graden, maar goed te doen wanneer je al een paar dagen 35+ graden gewend bent. Vervolgens zijn we naar Badwater Basin gereden, dit ligt 85 meter onder zeeniveau. Hier heerst een echt microklimaat en de recordtemperatuur is hier zo'n 57 graden. Wij mochten het doen met 43 graden. Na een paar stappen zweet je echt peentjes en moet je je weer terug haasten om in de auto af te koelen. Hierna zijn we de Artist Drive gaan rijden. Een erg mooie scenic drive waarbij een aantal bergen/rotsen die je tegenkomt vol zit met verschillende kleuren, vandaar de naam. Ten slotte hebben we bij Zabriskie Point de zonsondergang gezien, erg mooi.

We hebben ons motel opgezocht bij de Furnace Creek Ranch en in deze ranch heb je keuze uit drie restaurants. Weinig te kiezen dus, want de eerste McDonald's of Burger King ligt op zeker 2 uur rijden. We zijn toen gaan eten bij de Forty Niner, nog het goedkoopst van alledrie. Na een lekkere maal, maar slappe frietjes hebben we nog een duik genomen in het (grote) zwembad. Dit water was nog verwarmd ook, of dit door de temperatuur en zon komt of dat ze dit zelf verwarmen hebben we nooit geweten, maar wanneer je uit het water kwam voelde het gewoon koud aan, ook al was het nog 37 graden, bizar! Hierna was het tijd om naar bed te gaan, morgen een drukke rijdag! En goed om mijn rug dan weer even rust te geven, ik ging vandaag nog steeds als een kreupel door het leven! De diclofenac (of is het 'het'?) deed nog niet echt zijn werk.

Weer: 43 graden en zonnig
Afstand gereden: 196 mile (315 km)